بررسی اثر لیتیوم کلراید در القای سلول های استرومایی مغز استخوان به سلول هایی با فنوتیپ عصبی

مقدمه و هدف: سلول های استرومایی مغز استخوان ( bmscs ) نوعی سلول های بنیادی بالغ با قدرت تمایز بالاهستند. ( bmscs ) می توانند به سلول هایی با منشاء مزودرمی و غیرمزودرمی تمایز پیدا کنند. که با توجه به قابلیت دسترسی این سلول ها منبع مناسبی از سلول های بنیادی بالغ جهت سلول درمانی هستند. اغلب موادی که تاکنون جهت القاء سلول های بنیادی به سلول های عصبی استفاده شده است همچون: اسید رتینوئیک، دی متیل سولفوکساید ( dmso )، دپرنیل و... ترکیبات سمّی هستند. لیتیوم یک داروی متعادل کننده خلق است( mood stabilizer ) که اثرات محافظتی بر سلول های عصبی دارد. هدف ما از این پژوهش استفاده از لیتیوم کلراید به عنوان یک القاگر غیرسمّی برای القای فنوتیپ عصبی در سلول های استرومایی مغز استخوان است.   مواد و روش ها: bmscs به روش آسپیراسیون مغز استخوان فمور و تیبیای رت های بالغ ماده تهیه و کشت داده شدند. پس از چهار پاساژ سلول ها به وسیله لیتیوم کلراید با دوز mm 5/0 به مدت 24 ساعت القاء شدند. سپس به دو روش بررسی میکروسکوپی و ایمونوسیتوشیمی بررسی گردیدند. در روش ایمونوسیتوشیمی از آنتی بادی علیه نوروفیلامنت های 160، 68 و 200 کیلودالتون و آنتی بادی علیه پروتئین سیناپتوفیزین جهت ارزیابی فنوتیپ عصبی استفاده شد.   نتایج: نتایج نشان داد که لیتیوم کلراید با دوز mm5/0 پس از 24 ساعت قادر است سلول های bmscs را به سلول هایی با فنوتیپ عصبی القاءکند. سلول هایی که قبل از القاء نسبت به نشانگر فیبرونکتین مثبت بودند 95 درصد و سلول هایی که پس از القاء به نشانگرهای نوروفیلامنت های 160، 68 و 200 کیلودالتون و سیناپتوفیزین مثبت شدند به ترتیب 6/89، 92، 2/93 و 2/70 درصد به دست آمد.